Χάρις Αλεξίου & Χρήστος Μάστορας – Εσύ με ξέρεις πιο πολύ | Haris Alexiou & Christos Mastoras – Tu mă cunoști cel mai bine | Muzică grecească

Răspândește vibe-ul grecesc

Χάρις Αλεξίου & Χρήστος Μάστορας – Εσύ με ξέρεις πιο πολύ	Haris Alexiou & Christos Mastoras – Tu mă cunoști cel mai bine
Εισαγωγή Όλοι θέλουμε μια αδελφή ψυχή στη ζωή μας. Έναν άνθρωπο που να μπορεί να σταθεί πλάι μας κι εμείς πλάι σε αυτόν. Θα είναι οι έρωτές μας, οι φιλίες μας, οι αδελφές ψυχές. Aυτές που θα μας ψάξουν ακόμη και στα σκοτάδια μας.	Intro Cu toții ne dorim un suflet pereche în viața noastră. Un om care ne poate sta alături, iar noi lângă el. Vor fi iubirile noastre, prieteniile noastre, sufletele noastre pereche. Cei care ne vor căuta chiar și în întunericul nostru.
Εσύ με ξέρεις πιο πολύ απ’ όλους στη ζωή μου τα μαγικά ταξίδια μου τα έκανες κι εσύ όταν η νύχτα μ’ έστελνε στα στέκια της ερήμου για σένα ήταν πάντα απλό να ψάξεις να με βρεις σου λέω με ξέρεις πιο πολύ απ’ όλους στη ζωή μου για σένα είναι πάντα απλό να ψάξεις να με βρεις	Tu mă cunoști cel mai bine dintre toți cei din viața mea excursiile mele magice, le-ai făcut și tu când noaptea m-a trimis să bântui în deșert pentru tine a fost întotdeauna simplu să cauți să mă găsești îți spun, mă cunoști mai bine decât oricine din viața mea pentru tine a fost întotdeauna simplu să cauți să mă găsești
Κι απόψε μες την έρημη την πόλη που με βρήκες πάλι, πάρε με κοντά σου	Iar în seara asta în orașul pustiu unde m-ai găsit din nou, ia-mă lângă tine
Kρύψε με μες το παλτό σου κάνε με κορμί δικό σου ως την άκρη του μυαλού σου ως την άκρη του ουρανού σου τύλιξέ με στο κασκόλ σου σαν παιδί, σαν άγγελό σου να χαθώ στη μυρωδιά σου να χωρέσω στο όνομα σου	Ascunde-mă în haina ta fă-mă trup al tău până la marginea minții tale până la marginea cerului tău înfășoară-mă în eșarfa ta ca pe un copil, ca pe îngerul tău ca să mă pierd în mirosul tău ca să încap în numele tău
Η πόλη παίζει τη σκληρή στα ενήλικα παιδιά της κι αν λείπει το άλλο σου μισό μισός μένεις κι εσύ μα όταν μαζί σου περπατώ στα έρημα στενά της στο πέλαγος της μοναξιάς μου γίνεσαι νησί	Orașul joacă dur cu copiii săi adulți și dacă cealaltă jumătate a ta lipsește, jumătate ești și tu, dar când merg cu tine pe străziile sale pustii în oceanul singurătății mele, tu devii o insulă.
Η πόλη παίζει τη σκληρή στα ενήλικα παιδιά της κι αν λείπει το άλλο σου μισό μισός μένεις κι εσύ	Orașul joacă dur cu copiii săi adulți iar dacă cealaltă jumătate a ta lipsește, jumătate ești și tu
Κι απόψε μες την έρημη την πόλη που με βρήκες πάλι πάρε με κοντά σου	Și în seara asta în orașul pustiu unde m-ai găsit din nou, ia-mă lângă tine
Κρύψε με μες το παλτό σου κάνε με κορμί δικό σου ως την άκρη του μυαλού σου ως την άκρη του ουρανού σου τύλιξέ με στο κασκόλ σου σαν παιδί, σαν άγγελο σου να χαθώ στη μυρωδιά σου να χωρέσω στο όνομα σου	Ascunde-mă în haina ta fă-mă trupul tău până la marginea minții tale până la marginea cerului tău înfășoară-mă în eșarfa ta ca pe un copil, ca pe îngerul tău ca să mă pierd în mirosul tău ca să încap în numele tău