Antique - Δυνατά, δυνατά |Antique - Posibil, posibil | Muzică grecească

Răspândește vibe-ul grecesc

Antique – Δυνατά, δυνατά	Antique – Posibil, posibil
Σαν γυναίκα γεννά στο χώμα η νύχτα το πρωί κι όλα αντέχουν ξανά και γίνονται ζωή.	Ca o femeie dă naștere pe pământ noaptea dimineții și totul se trezește iar și devine viață.
Ποια παλιά κιβωτός μέσα απ’ του χρόνου τις στοές βγάζει ακόμα στο φως ζευγάρια αναπνοές.	Ce chivot vechi prin galeriile timpului mai scoate la lumină perechi de respirații.
Δυνατά, δυνατά γίναν όλα δυνατά τ’ αδύνατα Δυνατά , δυνατά σ’ ένα θέαμα κοινό Δυνατά, δυνατά κι όπως πάνε του χορού τα βήματα με τα χέρια ανοιχτά όλα τα περιφρονώ	Posibi, posibil tot imposibilul a devenit posibil Posibi, posibil într-un spectacol public Posibi, posibil iar pe măsură ce trec pașii de dans cu brațele deschise ignor totul.
Δεν υπάρχουν πολλά που να ελπίζουμε μαζί κοίτα, κοίτα ψηλά κι άλλος αιώνας ζει	Nu sunt prea multe de sperat împreună, privește, privește în sus și încă un secol trăiește.
Ποια παλιά κιβωτός μέσα απ’ του χρόνου στοές βγάζει ακόμα στο φως ζευγάρια αναπνοές.	Ce chivot vechi prin galeriile timpului mai scoate la lumină perechi de respirații.
Δυνατά, δυνατά γίναν όλα δυνατά τ’ αδύνατα Κι αναμμένο πετά σπίρτο η γη στον ουρανό Δυνατά, δυνατά κι όπως πάνε του χορού τα βήματα με τα χέρια ανοιχτά όλα τα περιφρονώ	Posibil, posibil, tot imposibilul devine posibil Și pământul dă foc cerului cu un chibrit Posibil, posibil, și în timp ce trec pașii de dans cu mâinile deschise ignor totul
Κι όλο κάτι λέω κάποια αγάπη κλαίω κι όλο μέσα μου θρηνώ χαλάσματα με τα χρόνια μου στα σεντόνια μου σαν φαντάσματα.	Și mereu spun ceva după o anumită iubire plâng și în sine mea, îmi plâng ruinele cu anii mei între cearșafurile mele ca nişte fantome
Σαν γυναίκα γεννά στο χώμα η νύχτα το πρωί κι όλα αντέχουν ξανά και γίνονται ζωή.	Ca o femeie dă naștere pe pământ noaptea dimineții și totul se trezește iar și devine viață.
Ποια παλιά κιβωτός μέσα απ’ του χρόνου τις στοές βγάζει ακόμα στο φως ζευγάρια αναπνοές.	Ce chivot vechi prin galeriile timpului mai scoate la lumină perechi de respirații.
Δυνατά, δυνατά γίναν όλα δυνατά τ’ αδύνατα Δυνατά , δυνατά σ’ ένα θέαμα κοινό Δυνατά, δυνατά κι όπως πάνε του χορού τα βήματα με τα χέρια ανοιχτά όλα τα περιφρονώ.	Posibil, posibil, tot imposibilul devine posibil Și pământul dă foc cerului cu un chibrit Posibil, posibil, și în timp ce trec pașii de dans cu mâinile deschise ignor totul.